Εγκλωβισμός

Ποτέ ο Απρίλης δεν ήταν ο αγαπημένος μου μήνας. Παρόλο που έχω την γενέθλια μου την πρώτη μέρα του, δεν με συγκινούσε ιδιαίτερα. Αυτό μάλλον συνέβη και φέτος. Χωρίς τίποτα φοβερό να διαταράσσει την ανύπαρκτη ησυχία μου. Όλα ήταν φαινομενικά καλά. Ένα αίσθημα εγκλωβισμού όμως με τυραννάει εδώ και μέρες.

Εγκλωβισμένη σε σκέψεις. Σε ιστορίες που δεν προσπαθώ να λύσω. Εγκλωβισμένη σε ένα ηλίθιο συναίσθημα. Έγραψα πολλά αυτές τις μέρες αλλά δεν κατάφερα να χαλαρώσω. Συνεχίζω να γράφω γιατί είναι το μόνο που ξέρω να κάνω καλά. Το μόνο που μπορεί να βάλει σε τάξη τις σκέψεις μου. Αυτή τη φορά είναι πιο δύσκολο από ότι συνήθως. Ίσως γιατί το αίσθημα εγκλωβισμού διατηρείται μέσα μου για μέρες. Στη δουλειά, στο σπίτι, σε όλες τις συναναστροφές. Μόνο λίγες στιγμές μπορώ να ξεχαστώ. Τις υπόλοιπες ψάχνω να βρω τι φταίει αντί να ψάχνω για λύσεις στα ήδη γνωστά προβλήματα.

Πάντα έτσι ήμουνα. Απέφευγα τα δύσκολα. Ειδικά όταν είχαν να κάνουν με σένα. Μου αρέσει που συνήθως συνεννοούμαστε καλά. Που συνήθως δεν χρειάζεται να πω πολλά για να καταλάβεις. Που έχεις τη λύση σε κάθε μου πρόβλημα. Όταν όμως αυτό αφορά εσένα; Όταν το πρόβλημα μου συγκρούεται πάνω σου;; Και το κερασάκι στην τούρτα είναι ότι πίσω από την δική μας προβληματική κατάσταση μπορεί να κρύβονται άλλα πράγματα που αποφεύγω να λύσω. Πίσω από την ηλίθια αναμονή να κρύβεται ο φόβος για άλλες αλλαγές. Δεν μπορείς να απαντήσεις ξέρω.

Αλλά αν το μυαλό μου δεν ξεκολλήσει σύντομα, θα φύγω για να μην τρελαθώ. Γιατί έχω μάθει τόσα χρόνια τώρα να καταφεύγω σε σένα. Το πρόβλημα μαζί σου δεν μπορώ να το διαχειριστώ μόνη μου. Μόνη μου μπορώ μόνο να το αποφεύγω. Και στο λέω τώρα για να το ξέρεις. Αν δεν είσαι εδώ τώρα, αν δεν βοηθήσεις να ξεμπλοκαριστούμε και οι δύο, θα αναλάβω μόνη μου. Θα θεωρήσω δεδομένη την χειρότερη εκδοχή και δεν θα χάσουμε για πάντα την ευκαιρία να μάθουμε την αλήθεια. Τουλάχιστον τη δική σου. Γιατί αυτή είναι που λείπει για να ολοκληρωθεί το πάζλ.

Νατάσα