Ανια είναι η λέξη μου
ετούτη εδώ τη μέρα
που διέλυσε το μέσα μου
που με έκανε μια λέρα

Δεν είμαι αυτό που ήθελα
σαν ήμουνα παιδάκι
μα κάπου επροσπάθησα
να σώσω το μεράκι

Γιαυτό σας γράφω φίλοι μου
να εξιλεωθώ
να γίνω ότι ήθελα
μα κι ότι απλώς ποθώ

Νέος γύρος

Και νέο κύκλο άνοιξα
με ποιήματα γεμάτο
να χαίρονται οι δημιουργικοί
να φύγουμε από τον πάτο

Προφητική η a_lex μας
και ήρθε και η μπορά
και βγήκαν τα προγωνστικά
καθάρισε η χώρα

Προσέξτε μην γλιστρίσετε
εσείς που είστε έξω
μην σπάσετε κανά πλευρό
και πως θα το αντέξω

Αν δει κανείς την όμορφή
γιαγιάκα μας δω γύρω
πείτε της πως την συγχωρώ
για όλα την πονήρω

Την άνια επιτράτευσε
για να μας συγκινήσει
για να θολώσει τα νερά
να γίνει αλισβερίσι

Ελατε φίλοι και γνωστοί
φρικιά και λογοτέχνες
δείξτε η ρίμα πως μπορεί
να διώξει κακεντρέχιες

Ημερα ποίησης σήμερα.

Δημιουργήστε...


Ημερα ποίησης ξανά
και σπάω το μυαλό μου.
Να βρω στοιχακια για να πω
και φετος τον καημό μου.

Μέσα στον μπλογκ μου το καλό
ήρθα να βρω γαλήνη.
Γιατί η Αθήνα έχει βρόχη
μέχρι και την Παλήνη.

Α!τωρα που ξανακοιτώ
ξανάβγε η λιακάδα.
Λες να ναι χάρη από τον θεό
της ποίησης, στο Ελλάδα.

Λες η να ναι η μόνιμη λιακάς (!!)
εδω στην δολια χώρα
Οτι εψαχνε ο Ελληνας
για να ξορκεί τα δόρια;

Για να μπορεί να ξεπερνά
ομόλογα και ασφάλειες,
να μην τον νοιάζει ποιος μασά
και ποιός κυλάει στις ράγες;

Ακόμα και έτσι να ναι ωρέ
εμείς πια δεν μασάμε.
Θα ψάχνουμε όλοι το κάρε
της λαμογιάς να τράμε.

Να ναι καλά ο Νίκος μας
και ο άλλος ο Γιαννάκης,
Που τόσο κόπο έκανε
να γίν' Κακαουνάκης!

Παραγγελιά

"Τόσα χρόνια που γράφω για διασκέδαση (από πάντα δηλαδή) πρώτη φορά γράφω κατά παραγγελία" σκέφτηκε η πονόψυχη υπάλληλος και μπήκε στο μπλογκ της. Το μυαλό της έκανε σβούρες να σκεφτεί κάτι έξυπνο που θα μπορούσε να διασκεδάσει την συνεργάτιδα της. Ηταν γεγονός ότι η μέρα δεν βοηθάγε τη διάθεση κανενός. Η υπάλληλος έσπαγε το κεφάλι της να καταλάβει τι είχε αυτή η μέρα και ήταν τόσο μίζερη. Ο καιρός ήταν καλός, ήταν και Παρασκευή. Ολα λοιπόν ευνοικά. Ποιός ξέρει όμως τι είχε στο μυαλό του ο καθένας και τι είχε αντιμετωπίσει την προηγούμενη νύχτα και τον έκανε σκυθρωπό. Λες να ήταν ανάρομος ο Ερμής;Μήπως τελικά η Λίτσα Πατέρα ήταν η λύση;;;


Με αυτά και με αυτά άρχισε μια αναζήτηση στο ιντερνετ για τα πλανητικά δεδομένα της ημέρα. Δεδομένης της ασχετοσύνης της απελπισμένης υπαλλήλου η αναζήτηση κατάντησε γελοιογραφία.

"Επιτέλους το βρήκα" αναφώνησε η ευτυχής υπάλληλος και όλοι την κοίταξαν περίεργα. "Αυτό είναι. Συμμαχία Δία-Κρόνου". Εμ πως να είναι καλά σήμερα όταν αύριο έχει τέτοιο γεγονός. Εγω τόση ώρα το φώναζα αλλά πως να με ακούσει. Αυτά έχει μοίρα του συγγραφέα. Κανείς δεν ακούει τον πόνο του!!Εκτός αν είναι η Ema Thompson στο Stranger than fiction. Τόση ώρα το φωνάζω στο αυτί της άχρηστης. Από αύριο ο Δίας που είναι ο πλανήτης της δικαιοσύνης και ο Κρόνος που είναι ο πλανήτης της τιμωρίας και της ανταπόδοσης συναντιούνται. Οι επιπτώσεις θα κρατήσουν μέχρι τον Μαίο.

Καλα αυτή η υπάλληλο δεν έχει το θεό της. Αντί να σκεφτεί την πονεμένη και άκεφη συνάδελφο κάθεται και διαβάζει το δικό της ζώδιο. Καλά τη αχαριστία. "Στους κριούς η συμμαχία θα φέρει νέες ευκαιρίες και έντονη δημιουργικότητα.Στον έρωτα μπορείτε να ανανεώσετε την ερωτική σας ζωή αν κάνετε νέες γνωριμίες και ταξίδια"

ΝΑι μωρή και τώρα που το διάβασες τι κατάλαβες; Λες και πρόκειται να ανανεώσεις τίποτα. Για άλλο λόγο έχεις μπει στο site της αστρολογίας. Ξύπνα!!!Ευτυχώς η φωνή μου έγινε η φωνή της συνείδησης της και ξύπνησε. "Τι ζώδιο είσαι;" Ρωτάει δήθεν τυχαία την συνεργάτη της. "Α!Και συ Κριός;Καλέ πως το ξέχασα!"

Μέσα στην βλακεία της είναι και τυχερή η ηλίθια. Αντιγράφει στο blog την πρόβλεψη για τον Κριό και ανακουφίζεται. "Ελπίζω να την βοηθήσει" σκέφτεται αλλά κατά βάθος ξέρει ότι αποκλείεται. Οταν η συνεργάτης της ζήτησε να γράψει κάτι για να διαβάσει σίγουρα δεν είχε την απάιτηση να διαβάσει αστρολογία. Αν ήθελε θα έπαιρνε τηλέφωνο την Πατέρα.

Η ηρωίδα μου με έχει απογοητεύσει. Τώρα κοιτάει για την έκλειψη της Δευτέρας και έχει ξεφύγει τελείως από το αρχικό ζητούμενο. Ελπίζω η άκεφη συνεργάτης να δείξει κατανόηση και να αξιολογήσει την προσπάθεια.

Αναζητείται!

Δίνεται αμοιβή 100.000€ σε όποιον βρει και κρύψει τον κουκουλοφόρο που έκαψε το θαυμαστό μνημείο. Στην περίπτωση των τηλεοπτικών σταθμών το ποσό ανέρχεται στα 150.000€.

Η κυβέρνηση

Παγκόσμιες ημέρες...

Από τότε που δούλευα στο ελέυθερο τμήμα αθηναϊκής εφημερίδας σιχαινόμουνα τις παγκόμσιες ημέρες. ΤΟ θεωρούσα τρομερά γελοίο και καταναγκαστικό. Με το ζόρι να γιορτάζω τον έρωτα μου στις 14 Φερβουαρίου και να βλέπω θέατρο στις 27 Μαρτίου; Απαπα! Ασε που είμασταν υποχρωμένοι να παρακολουθούμε βαρετές συνεντεύξεις τύπου, εκδηλώσεις κτλ που κάθε χρόνο έλεγαν τα ίδια.

Από τότε λοιπόν ήθελα να γράψω ένα άρθρο που να αναφέρω όλες τις παγκόσμιες ημέρες και να προτείνω και γω τις δικές μου. Να η ευκαιρεία!!

Χωρίζω τις παγκόσμιες ημέρες ανά κατηγορία για να έχει συνοχή το αφιέρωμα.

Παγκόσμια ημέρα...

Υγείας (7 Απριλίου)
...αλλά και κατά του AIDS (1 Δεκεμβρίου)
κατά της φυματίωσης (24 Μαρτίου)
κατά των ναρκωτικών (26 Ιουνίου)
κατά του καπνίσματος (31 Μαϊου)
κατά της οστεοπόρωσης (20 Οκρωβρίου)
του διαβήτη (24 Νοεμβρίου)
ρευματοειδούς αθρίτιδας (11 Οκτωβρίου)

γυναίκας (8 Μαρτίου)
μητέρας (2η Κυριακή Μαϊου)
πατέρα (16 Ιουνίου)
παιδιού (11Δεκεμβρίου)
καταναλωτή (15 Μερτίου)

προστασίας του περιβάλλοντος (5 Ιουνίου)
νερού (22 Μαρτίου)
μετεωρολογίας (23 Μαρτίου)
κατα των πειραμάτων στα ζώα (24 Απριλίου)
κατά της ερημοποίησης και ξηρασίας (17 Ιουνίου)
προστασίας της ζώνης του όζοντος (16 Σεπτεμβρίου)
χωρίς αυτοκίνητο (20 Σεπρεμβρίου)
των ζώων (4 Οκτωβρίου)


κατά του ρατσισμού (21 Μαρτίου)
κατά της παιδικής δουλείας (12 Ιουνίου)
κατά των ναρκών (4 Δεκεμβρίου)
εθελοντισμού (5 Δεκεμβρίου)
Διεθνούς Αμνηστίας (10 Δεμεκβρίου)
ερυθρού σταυρού (19 Μαϊου)

μητρικής γλώσσας (21 Φεβρουαρίου)
θεάτρου (27 Μαρτίου)
μουσείων (18 Μαϊου)
μουσικής (21 Ιουνίου)
μνμείρων (18 Απριλίου)
παιδικού βιβλίου (2 Απριλίου)
βιβλίου και κατοχύρωσης (23 Απριλίου)
προσφύγων (20 Ιουνίου)
μεταναστών (18 Δεκεμβρίου)
ειρηνιστών (29 Μαϊου)
αυτοχθόνων λαών του κόσμου (9 Αυγούστου)
γηρατειών (1 Οκτωβρίου)
αποταμίευσης (31 Οκτωβρίου)
τηλεόρασης (21 Νοεμβρίου)
ελευθερίας τύπου (3 Μαϊου)
ασφαλής ιντερνετ (7 Φεβρουαρίου)
τηλεπικοινωνιών (17 Μαϊου)



Προτείνω:
λαμογιού (κάθε μέρα του έτους με επιλογή διαφοερετικού τιμώμενου προσώπου κάθε μέρα)

αθλητισμού (φυσικά 13 Αυγούστου ημέρα έναρξης των Ολυμπιακών αγώνων 2004)

εργαζομένου (ο καθέ εργαζόμενος θα μπορεί να την γιορτάζει όποτε θέλει και να απολαμβάνει άδεια απο τη σημαία)

κατά του αέρα (κάθε μέρα που πηγαίνω κομμωτήριο)

διαδηλωτή (9 Ιανουαρίου μέρα που πέθανε ο εκπαιδευτικός Νίκος Τεμπονέρας)


Γράψτε και σεις τις δικές σας ιδέες για παγκόσμια ημέρα...

Χαρούλα...

Είμαι ούτως ή άλλως φανατική θαυμάστρια της Αλεξίου. Κάτι η οικογενειακή παράδοση, κάτι η μαγευτική φωνή της, από μικρή δεν με άφηνε αδιάφορη. Την πρώτη φορά που την είδα ζωντανά στη σκηνή του Κυκαβητού εκεί στο τέλος του 90 ενθουσιάστηκα. Την συναυλία την είχε οργανώσει το Δίφωνο, άνέβηκαν στη σκηνή 7 τραγουδοποιοί (Θηβαίος, Θαλασσίνός, Μαχαιρίτσας κτλ( και στο τέλος ανέβηκε η Χαρούλα.

Ο κόσμος στις κερκίδες είχε σηκωθεί όρθιος και γω στην πρώτη σειρά είχα μείνει με το στόμα ανοιχτό για την τρομερή έλξη που είχε η φωνή αυτής της γυναίκας. Από κείνη τη βραδιά δεν σταμάτησα ποτέ να την ακούω. Μπορεί όχι κάθε μέρα, μπορεί όχι τόσο συχνά ζωντανά αλλά πάντα η φωνή της είναι στο μυαλό μου. Σε κάθε δύσκολη περίασταση αναζητώ τα τραγούδια της και νομίζω ότι είναι από τα λίγα πράγματα που συμφωνώ ακόμα και με τη μαμά μου.

Οπως καταλαβαίνετε όταν έμαθα ότι η Χαρούλα θα εμφανιστεί στο Μέγαρο τρελάθηκα. Πριν ένα χρόνο περίπου όταν παρακολούθησα στον ίδιο χώρο ένα αφιέρωμα στον στιχουργό Λευτέρη Παπαδόπουλο μου έλειπε τόσο η φωνή της. Ήμουν ευτυχώς από τους λίγους που πρόλαβαν εισιτήρια καθώς εξαντλήθηκαν μέσα σε λίγες ώρες. Ακόμα και μια μέρα παράταση που δόθηκε δεν έφτασε να τους ικανοποιήσει όλους.

Προχτές το βράδυ λοιπόν ήμουν εκεί. Στο κατάμεστο Μέγαρο Μουσικής, με την Χαρούλα στην πιο καλή στιγμή της. Στις 9 παρά τέταρτο μπήκε στο χώρο η ορχήστρα υπό τον Αλέξανρο Μυράτ και λίγα λεπτά μετά η άυλαια άνοιξε. Δεξιά και αριστερά η σύχρονη ορχήστρα και στη μέση σε ένα ημικύκλιο η Χαρούλα μόνη με ένα μικρόφωνο. Δεν θύμαμαι ακριβώς το playlist γιατί δεν έχει και σημασία. Πολλά από τα τραγούδια ομολογώ ότι δεν τα ήξερα. Ηταν από τους παλαιότερους δίσκους της Χαρούλας. Αλλά αυτό δεν με ένοιαζε καθόλου.

Καταρχήν η μουσική ήταν τέλεια. Και δεν εννοώ μόνο τον ήχο που όπως και να χει είναι σχεδόν πάντα τέλειος σε αυτό το χώρο. Μιλάω κυρίως για τις ενορχηστρώσεις. Ο Μυράτ είχε κάνει καταπληκτική δουλειά. Η μελωδία πήγαινε από το μπουζούκι στην άρπα και από κει στην κιθάρα με τρομερή αρμονία. Τα πιο πολλά τραγούδια ήταν ελαφρώς αλλάγμένα για να δώσουν στους εξαιρετικούς μουσικούς την ευκαρεία να εντυπωσιάσουν.

Η φωνή της Χαρούλας ήταν εκεί άποψη. Ηταν σε όλη τη διάρκεια της παράστασης διακριτική και κυρία. Δεν μπήκε στην διαδικασία να κάνει το Μεγαρο τσίρκο, όπως έχει γίνει τόσες φορές. Επέλεξε να δώσει μια παράσταση και όχι μια ακόμα συνηθισμένη συναυλία. Δεν σταμάτησε ούτε στιγμή να τραγουδά, δεν έκανε υπερβολές και αρκέστηκε στο απλό άνοιγμα των χεριών όταν ένιωθε ότι ήθελε να τους αγκαλιάσει όλους.

Ο κόσμος σεβάστηκε την επιθυμία της. Σιγοτραγουδούσε σχεδόν όλα τα τραγούδια αλλά τόσο σιγά όσο χρειαζόταν για να μην ενοχλεί. Ηταν σαν να υπήρχει μια μυστική συμφωνία. Τα χειροκρότημα μόνο στο τέλος των τραγουδιών, χωρίς παλαμάκια (εκτός από το Ερωτικό). Ακόμα και την πιο μαγική στιγμή της βράδιάς όταν η Χαρούλα σκούπισε ένα δάκρυ (για τον Μάνο που δεν ήταν μαζί μας) και άρχισε να λέει "Ολα σε θυμίζουν" μόνο για ελάχιστα δευτερόλεπτα το κοινό χειροκρότησε για να προλάβει να ακόυσει την επόμενη συλλαβή, για να μην χάσει κάτι από τη μαγεία.

Φεύγωντας και αφού είχε ανέβει ήδη για δύο ανκόρ όλοι είχαμε τραγούδια που θέλαμε αλλά δεν ακούσαμε. Η μαμά ήθελε το ταγκό, εγώ την Μάγισσα και πάει λέγοντας. Μας αποζημίωσε όμως όλους με την Οδο Αριστοτέλους. Για τα υπόλοιπα και για πιο εκδηλωτικές βραδιές δώσαμε ραντεβού το καλοκάιρι σε κάποια ανοιχτή συναυλία, για να άκούσουμε και το "Ελα στην παρέα μας φαντάρε".