Tuesday, May 22, 2007

Ευχή

Μόλις άνοιξα τα μάτια μου σήμερα το πρωί σκέφτηκα αυτόματα όλα τα πράγματα που είχα να κάνω. Ηταν πολλά και τα περισσότερα με άγχωσαν πολύ. Τότε αυτόματα σκέφτηκα πότε βρέθηκα στην ακριβώς αντίθετη θέση. Ηταν Κυριακή πρωί και ήμουν παιδί.

5 comments:

a_lexia said...

Τι όμορφη σκέψη!!! (ειλικρινά τώρα και πέρα από κάθε πλάκα). Και μου αρέσει επίσης ότι δεν λες περισσότερα γι' αυτό!

diastimata said...

Ναι ρε γαμώ το! Πόσο θέλω να βρεθώ με μπουρνούζι, σαγιονάρα και να μονολογώ:
"Έλληνας κροίσος... Με νησί... Εννέα γράμματα... Γυναίκαααα!!!"

nat said...

a-lexia

Χαίρομαι που σου άρεσε. Θα το χάλαγε οτιδήποτε περισσότερο...

diastimata

Δεν σε πιάνω ακριβώς αλλά αν για εσένα η ακριβώς αντίθετη κατάσταση είναι Ελληνας κροισος σε νησί, δεκτό. Στα όνειρα του καθενός δεν επεμβαίνω.

nat said...

a-lexia

Χαίρομαι που σου άρεσε. Θα το χάλαγε οτιδήποτε περισσότερο...

diastimata

Δεν σε πιάνω ακριβώς αλλά αν για εσένα η ακριβώς αντίθετη κατάσταση είναι Ελληνας κροισος σε νησί, δεκτό. Στα όνειρα του καθενός δεν επεμβαίνω.

Stavros Katsaris said...

Ναι αλήθεια είναι, πόσες φορές τον τελευταίο καιρό δεν νοστάλγησα τα παιδικά μου χρόνια!
Ξέγνοιαστος σκορπούσα ανέμελος το χρόνο, δίχως υποχρεώσεις, δίχως ένοιες!
Ουφ.
Ας είναι.
Η ζωη κυλάει, τα καλύτερα έρχονται...