Wednesday, December 20, 2006

Ψώνια...

Εδώ και αρκετή ώρα προσπαθώ να βρω χρόνο να σας γράψω μερικές σκέψεις μου. Αρχισα να περιπλανιέμαι στο ιντερνετ και πέρασε η ώρα. Οχι πως είδα και κάτι σημαντικό. Νέα, απόψεις κτλ. Τελευταία νομίζω ότι όλα τα πράγματα είναι στάσιμα. Μεήπως τελικά είμαι εγώ στάσιμη και δεν αντιλαμβάνομαι τα πράγματα που αλλάζουν; Μπορεί και αυτό. Πάντως το ίδιο αποτέλεσμα έχει. Ισως φταίει και η πολύ δουλειά που έχει πέσει τελευταία. Είμαι στα πρόθυρα εξάντλησης, όπως και πολλοί άλλοι. Μάλλον θα αντίξουμε. Ετσι πρέπει. Ετσι γίνεται συνήθως. Και μετά έρχονται τα Χριστούγεννα. Χωρίς να το καταλάβουμε περνάμε ατελείωτες ώρες στα μαζαγιά για το πιο ενδιαφέρον κομμάτι των γιορτών. Τα δώρα! Πάντα είχα μια αδυναμία. Ακόμα και τώρα που δεν προλαβαίνω να αφιερώσω όσο χρόνο χρειάζομαι το απολαμβάνω. Μόνο η σκέψη τι να παρω και σε ποιόν με ανανεώνει. Εχει ένα απερίγραπτο σασπένς. Θα του αρέσει, δεν θα του αρέσει. Αυτό το χρώμα ή μήπως αυτό. Και διάφορα τέτοια. Τώρα που το λέω πολύ μου έχει λείψει η διαδικασία.
Χαιρετώ για να ξεκουραστώ.
Χρειάζομαι κουράγιο αύριο για shopping!!!
Bye

3 comments:

enallos said...

Αίσχος! Ο καπιταλισμός και το shopping έχουν κυριεύσει την πάλαι ποτέ παν-σοσιαλιστική μας Δημοκρατία.

Η μόνη ελπίς, ο λαμπρός ηγέτης της Socialist International & Root, ο μέγας και γίγας Giorgos.

nat said...

Συγγνωμη κύριε αερολόγε δεν ήθελα να σας προσβάλλω. Χαιρετισμούς στην μόνη σας ελπίδα αλλά καλού κακού δεν κάνετε και μια βόλτα στο The Mall. Οχι τίποτε άλλο, αλλά αν αποτύχει ο γίγας να ξέρετε που να πνίξεται τον πόνο σας.
Κατα τ'άλλα θα προτιμούσα να αποφύγουμε τέτοιου τύπου τοποθετήσεις

enallos said...

Διαβίβασα τα τους χαιρετισούς σας στο γίγαντα Giorgos.

Το κίνημα όμως προτιμά τα Harrods του ελεύθερου και λαϊκού Λονδίνου, από το "αμερικανοπρεπές" Mall.