Monday, January 22, 2007

"Οι Ντάλτον θέλουνε να κλέψουνε την Λόλα/ μα ένα καλαμάκι τους τα αλλάζει όλα/ Την απίθανη γεύση να πίνεις/ πάντα σαν τον Καρνέσιον να γίνεις!"

Ηρθε η ώρα να σας αποκαλύψω το αγαπημένο μου παιδικό παιχνίδι. Τις διαφημίσεις. Ατελείωτες ώρες όταν ήμουν παιδί περναγα με την αδερφή μου στον καναπέ να παίζουμε διαφημίσεις. Ηταν το πιο διασκεδασικό παιχνίδι. Κέρδιζε όποιος έλεγε πρώτος το προιόν της διαφήμισης. Αν φυσικά το προιόν αποκαλυπτόταν μόνο του, ο γύρος ακυρωνόταν και πηγαίναμε για την επόμενη.

Ακόμα και σήμερα όταν βαριέμαι πολύ να βλέπω τηλεόραση ανασύρω στην μνήμη το παλιό παιχνίδι και το βοηθώ να αποκτήσει καινούργιους οπαδούς. Βέβαια οι σημερινές διαφημίσεις δεν μπουρούν με τίποτα να συγκριθούν με τις παλιές. Οσα και λεφτά να σπαταλήσουν, ο Χαρυ Κλυν να διαφημίζει φουντουνία δεν ξεπερνιέται με τίποτα.

Προσπαθώ αυτές τις μέρες να ανασύρω στην μνήμη μου τις διαφημίσεις που έμειναν στην ιστορία. Από τον Αναστόπουλο να διαφημίζει Ρεξόνα, τον παππού να χρησιμοποιεί Overlay αναφωνόντας αφού υπάρχει το σύστημα στην πασοκικη Ελλάδα όλες ήταν αξέχαστες. Το "Για να μην τον παίρνετε από πισω πάρτε του μια πίπα" αποτελεί ίσως την πιο σεξουαλική ατάκα της τότε τηλεόρασης και τα γάλατα την πιο πιστή συντροφία της ελληνικές μάνας. Το Βλάχας "μεγάλωνε γερά παιδιά" ενω το νουνού "ήταν μόνο ένα".
Ο Ζουγανέλης έμεινε στην μνήμη μου για χρόνια όταν παριστάνοντας χεβιμεταλά τραγουδιστή με περούκα φώναζα "για να μην χτυπιέσαι χτύπα ένα φραπέ" εγκαινιάζωντας μια νέα αποχή για νες καφέ φραπέ "ατελείωτη ευχαρίστηση".

Μεγάλη συνεισφορά στην παιδική μου διασκέδαση αποτέλε σίγουρα ο Ναπολέων με χαρτί υγείας, το "μην το πιείτε λουστίτε" και η Βαρώνη να παλεύει να μας πείσει ότι το νέο μασαζοκαλσόν σλιμ "το φοράς, περπατάς και πετάς". Το "29 κατασκευαστές το προτιμούν, αυτοί ξέρουν" μαζί με το "έκαστος στο είδος του και ο Λουμίδης στους καφέδες" μπορεί να ανήκουν στο πρόσφατο παρελθόν αλλά έχουν φαντασία. Το ίδιο και τα σαμπουάν με το "μην το πιείτε λουστίτε" να κατακτά την πρώτη θέση στην καρδία μου αλλά το "εχεις πιτυρίδα, ασε εχω δοκιμάσει τα πάντα" του Ultrex να θεωρείτε διαχρονικό.

Γράψτε μου σας παρακαλώ τις αγαπημένες σας διαφημίσεςι και βοηθήστε με να κρατήσω όσα πιο πολλά μπορώ άπό το αγαπημένο μου παιδικό παιχνίδι.

ΥΓ. Το "Σηκώνει βάρη και δεν κλατάρει" και το "Ακακιε τα μακαρόνια να ναι μισκο" είναι πάντα εκτός συναγωνισμού.

7 comments:

a_lexia said...

"Η θεία Ολγα,
η θεία Ολγα ξέρει", τραγουδούσαν οι νοικοκυρές παραταγμένες με τις σκάφες και τα μπουγαδοκόφινά τους στον αγρό. Και η θεία Ολγα, με το γκρί μαλλί και το μπλε πεταλουδέ γυαλί επιστατούσε της μπουγάδας! Επρόκειτο περί μιας αυστηρώς γυναικείας διαφήμισης. Αγγιζε την χορδή της τελιομανούς πλύστρας! Αλλοι καιροί Νατ, άλλα ήθη.
Ελπίζω νεαρά μου να ρίχνεις καμιά μπουγάδα μετά τις διαφημίσεις... Ε;!

diastimata said...

Θυμάμαι τη Μαριάννα Τόλη, να διαφημίζει σεντόνια και κουρτίνες στο Αιγαίο. Μπιρλιλιχτιλί!

a_lexia said...

Αν μου επιτρέπεις diastimata, νομίζω ότι έλεγε "τουρλι-ρι-τι-τί αιγαίο..".

nat said...

Ούτε διαγωνισμό για την καλύτερη μνήμη να έκανα. Οσο για την μπουγάδα φαντάζομαι ότι εννοείς αυτή την εύκολη διαδικασία που βάζεις τα ρούχα μαζί με το Skip (29 κατασκευαστές πλυντηρίου, μην τα ξαναλέμε) και τα βγάζει καθαρά.

gazakas said...

Δεν ξέρω τι χορδές άγγιζε η θεία Όλγα, αλλά εμένα αυτό το ποστ άγγιξε χορδές που είχα ξεχάσει ότι διέθετε η κιθάρα της μνήμης μου(σνιφ, κλαψ)...
Να προσθέσω κι εγώ το σλόγκαν "η γιαγιά μας(ή μήπως ήταν "η μαμά μας"; ) η καλή καθαρίζει με Ρολί", μια που λέτε για μπουγάδες, τους αξεπέραστους για διαφήμιση αποσμητικού χέστρας "τρεις Καμπαλέρος που πήγαν στο μέρος", τον Γκάλη να πίνει ΑΓΝΟ και να ανεβαίνει τις σκάλες του Παλέ ντε Σπορ, το κλασικό "Κουτί-κουτί-κουτί" για τη Χένιγκερ, την ρομαντικών αποχρώσεων διαφήμιση του Impulse (κάτι για "Αν σας σταματήσει κάποιος στο δρόμο/Αν σας προσφέρουν λουλούδια...", κάπως έτσι), την αισθησιακή του Πατίστα (Πατίστααας), την ανεδαφική για μας τους επαρχιώτες πρόσκληση στην Αθήνα -και μάλιστα κέντρο της- από τον Χυτήρογλου ("Ελάτε στου Χυτήρογλου, στο κέντρο της Αθήνας"), την κλασική μιας μεγάλης ελληνικής πολυεθνικής (Σαράφης στο Παρίσι, Σαράφης στο Λονδίνο, Σαράφης και στα ΤΡΙΚΑΛΑ!)και άλλες πολλές που μπορείς να βρεις εδώ: http://www.men24.gr/html/ent/434/ent.6434.asp
και εδώ: http://enteka.blogspot.com/2006/12/blog-post_11.html

nat said...

Αγαπητέ Αντώνη,

ευχαριστώ πολύ για την ανταπόκριση και για τις πληροφόρίες. Και να φανταστείς ότι πριν γράψω το ποστ νομιζα ότι μόνο εγώ όχι την τρέλα με τις διαφημίσεις..

enallos said...

Θυμάμαι μια διαφήμιση από κρουασάν που έλεγε "...όλο μέσα!". Απλή και on the spot.

Επίσης η διαφήμιση της Φίατ με το "Δεν έχω αυτοκίνητο καρδιά μου" ήταν απλά all the money.